Παρά τις έντονες βροχοπτώσεις το 2009 στα κράτη του ευρωπαϊκού νότου, χρειάζεται να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την αναστολή και αντιστροφή της υπερεκμετάλλευσης των περιορισμένων υδάτινων πόρων της Ευρώπης.
Σε πολλές περιοχές της Ευρώπης η ισορροπία μεταξύ ζήτησης και διαθεσιμότητας νερού, έφθασε σε κρίσιμο σημείο. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, 33 λεκάνες ποταμών που επηρεάζονται από την έλλειψη νερού έχουν προσδιοριστεί μέχρι σήμερα. Αντιπροσωπεύουν έκταση 460.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων (περίπου το 10% της συνολικής έκτασης της Ε.Ε.) και φιλοξενούν πληθυσμό 82 εκατομμυρίων ανθρώπων, που αντιστοιχεί περίπου στο 16,5% του συνολικού πληθυσμού της E.E.
Από το 2000 ως το 2006 κατά μέσο όρο το 15% της συνολικής έκτασης της Ε.Ε. και κατά μέσο όρο το 17% του συνολικού πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης επηρεάστηκαν από τις ξηρασίες. H γεωργία παραμένει ο σημαντικότερος χρήστης νερού (με 64%), ακολουθούμενη από την ενέργεια (20%), τη δημόσια παροχή νερού (12%) και τη βιομηχανία (4%).
Επίσης, ορισμένα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα μόνιμης λειψυδρίας σε ολόκληρη την επικράτεια τους.
H Τσεχική Δημοκρατία ανέφερε την ύπαρξη περιοχών με συχνή λειψυδρία, ενώ η Γαλλία και το Bέλγιο επισήμαναν την υπερεκμετάλλευση υδροφόρων οριζόντων.
Η Επιτροπή, επί σειρά ετών, πιέζει τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν επιλογές πολιτικής, όπως την τιμολόγηση του νερού, τη βελτίωση των μέσων διαχείρισης των υδάτων και τη λήψη μέτρων αύξησης της αποδοτικότητας του νερού και εξοικονόμησής του.
Στην έκθεση εκφράζονται ανησυχίες για την καθυστέρηση της οδηγίας-πλαίσιο για τα ύδατα στα κράτη μέλη, τα οποία έχουν πληγεί περισσότερο από τη λειψυδρία. H προθεσμία υποβολής εκ μέρους των κρατών-μελών των σχεδίων διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών της Ευρώπης έληγε το Mάρτιο, πλην όμως σε ορισμένα κράτη-μέλη οι διαβουλεύσεις για τα εν λόγω σχέδια έχουν μόλις αρχίσει.
Ο επίτροπος Περιβάλλοντος της Ε.Ε., Τζάνεζ Ποτόνικ τόνισε ότι: «H παρούσα έκθεση επισημαίνει τη σημασία της ενσωμάτωσης της υδατικής πολιτικής σε ευρύτερους στόχους πολιτικής σε όλα τα επίπεδα. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο οι υδατικές πολιτικές μας πρέπει να είναι αειφόρες. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να “δανειζόμαστε” νερό από το μέλλον».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου