Παραβιάζοντας τα όρια μεταξύ φυτικού και ζωικού οργανισμού, ο μύκητας την έχει την παραξενιά του. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για σαρκοβόρο μύκητα! Σαφώς πιο παράξενα από τα σαρκοφάγα φυτά, τα είδη του σαρκοφάγου μύκητα -στα οποία περιλαμβάνονται ακόμα και κοινά μανιτάρια- είναι φονικά επικίνδυνα: το υπόγειο τμήμα τους είναι επενδεδυμένο με μια σειρά από «θηλιές».
Όταν το σκουλήκι περάσει μέσα από τις φονικές αυτές παγίδες, ειδικά κύτταρα του μύκητα τις κάνουν να σφίγγουν, αιχμαλωτίζοντας τον μικροσκοπικό οργανισμό και κρατώντας τον στη θέση του για να καταβροχθιστεί αργά-αργά. Ακόμα πιο περίεργο είναι το γεγονός ότι είδη του μύκητα αναπτύσσουν τις θηλιές μόνο όταν εντοπίσουν την παρουσία σκουληκιών στο περιβάλλον: στήνουν τις παγίδες τους δηλαδή μόνο όταν μυριστούν τροφή!
Θεωρούμενη ως ένα από τα μεγαλύτερα σαρκοφάγα φυτά του πλανήτη, η Roridula αγγίζει ύψος 2 μέτρων, με την επιφάνειά της να καλύπτεται φυσικά από μικροσκοπικές -ιδιαίτερα κολλώδεις δε- απολήξεις.
Τα έντομα δεν ανησυχούν βεβαίως από το φυτό, αλλά από το μοναδικό στον κόσμο είδος αρπακτικού εντόμου που κατοικεί στα κολλώδη φύλλα του: οτιδήποτε λοιπόν κι αν προσεγγίσει το φυτό, είναι στο έλεος των μικρών αυτών τεράτων, που συνεργάζονται ιδανικά με τη Roridula για να αιχμαλωτίζουν ακόμα μεγαλύτερες σε μέγεθος λείες και να τις απομυζούν κατόπιν από κάθε θρεπτικό συστατικό.
Κι έτσι η Roridula όχι μόνο προστατεύεται από έναν τρομακτικό στρατό, αλλά απομυζεί τα απαραίτητα συστατικά της από τα περιττώματα της αποικίας των εντόμων στο φύλλωμά της, τρεφόμενη εμμέσως από τα θύματά τους...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου