Σπάνια συναντούν οι άνθρωποι τον Frilled Shark, ο οποίος προτιμάει να παραμένει στα βάθη των ωκεανών, μέχρι και 1.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια.
Θεωρείται ένα ζωντανό απολίθωμα, έχει πολλά φυσικά χαρακτηριστικά των προγόνων, που κολυμπούσαν στις θάλασσες την εποχή των δεινοσαύρων. Αυτός ο 1,6 μ. καρχαρίας βρέθηκε σε ρηχά νερά στην Ιαπωνία το 2007 και μεταφέρθηκε σε ένα θαλάσσιο πάρκο. Πέθανε λίγες ώρες μετά τη σύλληψη του.
Πιστεύεται ότι είναι το μεγαλύτερο αρθρόποδο στη Γη, ο γιγαντιαίος κάβουρας-αράχνη περνάει το χρόνο του, αναζητώντας τροφή στον πυθμένα του ωκεανού μέχρι 300 μέτρα βάθος. Αυτοί οι σπάνιοι, μακροπόδαροι κολοσσοί, βρίσκονται στα νερά στα ανοικτά της Ιαπωνίας, μπορούν να φτάσουν και τα 3,7 μέτρα από άκρη σε άκρη. Αυτό το 1,5 μ. δείγμα φωτογραφήθηκε στο Sagami Bay της Ιαπωνίας.
Το απαίσιο στην όψη wolffish του Ατλαντικού φτιάχνει τη φωλιά του στα βραχώδη παράκτια βάθη μέχρι και τα 500 μέτρα βάθος. Φτάνοντας το 1,5 μ. μήκος, έχει εμφανή οδοντοστοιχία κατάλληλη για να τρέφεται με μαλάκια με σκληρό κέλυφος, καβούρια και αχινούς. Αυτό το ζευγάρι βρέθηκε στα ανοικτά των ακτών του Μέιν στην Νέα Αγγλία των ΗΠΑ .
Το εφιαλτική fangtooth είναι μεταξύ των ψαριών που ζουν στα μεγαλύτερα βάθη. Κανονικά ζουν σε βάθη 2.000 μ., αλλά έχουν βρεθεί να κολυμπούν σε παγωμένα βάθη κοντά στα 5.000 μ. Το Fangtooth φθάνουν περίπου τα 16 εκατοστά μήκος, αλλά τα δόντια τους από τα οποία πήραν και το όνομα τους είναι τα μεγαλύτερα σε ψάρια, αναλογικά με το μέγεθος του σώματος.
Ο καρχαρίας Six-Gill, όπως αυτός άδω στις ακτές του Βανκούβερ, γυρνάει στον πυθμένα των ωκεανών κατά τη διάρκεια της ημέρας, μερικές φορές μέχρι και τα 2.500 μ., και τη νύχτα ανεβαίνει στην επιφάνεια για να τραφεί. Μπορούν να φτάσουν εντυπωσιακό μήκος των 4,8 μ. και τρέφονται με άλλους καρχαρίες, σελάχια, καλαμάρια, καβούρια και περιστασιακά φώκιες.
Η πίεση που συνθλίβει, οι χαμηλές θερμοκρασίες και η μη ύπαρξη ηλιακού φωτός δεν φτάνουν για να προκαλέσουν τα σκουλήκια-γίγαντες του βυθού. Έχουν προσαρμοστεί να ευδοκιμήσουν στις άκρες υδροθερμικών πηγών, οι οποίες διασπείρουν υπέρθερμο νερό κορεσμένο με τοξικές χημικές ουσίες. Η αποικία αυτή φωτογραφήθηκε 2,4 χλμ κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού στο East Pacific Rise κοντά στα νησιά Γκαλάπαγκος.
Το καλαμάρι βρικόλακας είναι ένα πλάσμα που κρύβεται στα ανήλιαγα βάθη του ωκεανού. Άνετο στα 3.000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, αυτά τα κεφαλόποδα με τα μικρά πλοκάμια τριγυρνάνε μέσα στο σκοτάδι με τα μάτια τους που είναι αναλογικά τα μεγαλύτερα από οποιοδήποτε ζώο στη Γη. Το είδος ονομάστηκε έτσι από το σκοτεινά, ενωμένα με μεμβράνη πλοκάμια του, που μπορούν να γίνουν σαν μανδύας.
Το Pacific viperfish έχει ακανόνιστα, σαν καρφίτσες δόντια που είναι τόσο πολύ προς τα έξω που δεν μπορεί να κλείσει το στόμα του. Αυτοί οι δαίμονες των βαθιών νερών φτάνουν μόνο τα 25 εκατοστά μήκος. Τριγυρνάνε σε βάθη μέχρι 4.400 μ., δελεάζοντας το θήραμα τους μέσω τις βιοφωταυγείας που παράγουν στις κοιλιές τους.
Ένα wolffish του Ατλαντικού παρουσιάζει το υλικό που χρησιμοποιεί για να συντρίψει τα μαλάκια, τα οστρακοειδή και τους αχινούς. Αυτά τα άγρια σε όψη αρπακτικά κολυμπούν σε βαθιά μέχρι 600 μ. και εκτείνονται από τις ακτές της Σκανδιναβίας μέχρι το Cape Cod στη Μεσόγειο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου